Το DNA και το λοιπό γενετικό υλικό της Αμφίπολης μπορεί να συγκριθεί με ανάλογο υλικό από τους τάφους της Βεργίνας, αλλά και υλικό τράπεζες δεδομένων στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Ασίας.
Ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου καίει 1 λίτρο κάθε 450χλμ
Μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχια- κών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε αυτοκίνητο υδρογόνου που είναι μάλιστα έτοιμο να βγει στην αγορά,
ΑΜΦΙΠΟΛH-«ΓΙΑΤΙ δεν μας λένε την ΑΛΗΘΕΙΑ για τον ΣΚΕΛΕΤΟ;»
Ο Αρχαιολόγος και εκδότης του Περιοδικού «ΙΧΩΡ» , μιλάει για την τελευταία μεγάλη ανακάλυψη του σκελετού στην Αμφίπολη και σχολιάζει τα δεδομένα. Σε αυτό το βίντεο αποδεικνύει πόσο εύκολο θα ήταν
Ο επίσκοπος από τα Μύρα της Λυκίας και το συνονθύλευμα μύθων από διαφορετικές εποχές και περιοχές του κόσμου που διαμόρφωσαν την εικόνα του ασπρομάλλη γενειοφόρου με τα κόκκινα………..
Τα Ανθεστήρια στην αρχαιότητα ήταν Ιωνική Γιορτή προς τιμή του Θεού Διόνυσου και γιορτάζονταν κυρίως στην Αθήνα, κατά το μήνα Ανθεστηρίωνα (τέλος Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου)….….…………
Αυτό το μεταλλείο βρίσκεται λίγο πιο έξω από την κατοικημένη περιοχή του χωριού. Σήμερα στο σημείο εξαγωγής του μεταλλεύματος έχει δημιουργηθεί ένας μεγάλος κρατήρας οποίος, με πρωτοβουλία του Κοινοτικού Συμβουλίου, έχει γεμίσει με όμβρια ύδατα.
Από το 1926 μέχρι και το 1974 πολλοί Κύπριοι έβρισκαν δουλειά στα μεταλλεία. Τα μεταλλεύματα χαλκού, αμιάντου, σιδηροπυρίτη και χρυσού εξάγονταν για αυτό το λόγο χρειαζόταν εργατικό δυναμικό για την εξόρυξη τους
Ο Μουτουλλάς είναι χωριό της επαρχίας Λευκωσίας και ανήκει στην γεωγραφική περιφέρεια της Μαραθάσας. Έχει υψόμετρο 800 μέτρων. Τα σύνορα του Μουτουλλά είναι: στα βόρεια Καλοπαναγιώτης……………..
O θρύλος λέει πως 3 ενετικά καράβια μετέφεραν τα κειμήλια από την Αγία τράπεζα της Αγίας Σοφίας, που βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ πιο μακριά από τον Πλούτωνα.
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ πιο...
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ πιο μακριά από τον Πλούτωνα.
Πρόκειται για ένα πλανητοειδές σώμα που ονομάστηκε Σέντνα (Sedna) από το όνομά μιας θεάς των ωκεανών και πιο συγκεκριμένα μιας θεότητας των Εσκιμώων, η οποία σύμφωνα με τον μύθο δημιούργησε τα θαλάσσια πλάσματα της Αρκτικής. Πρόκειται για το πιο παγωμένο και μακρινό γνωστό αντικείμενο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο. Η παρουσία της Σέντνα στο ηλιακό μας σύστημα πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την ύπαρξη της. Μια νέα θεωρία αναφέρει ότι η Σέντνα ανήκε σε ένα άστρο που κάποτε πέρασε από τη διαστημική μας γειτονιά με τον Ηλιο να καταφέρνει να την αρπάξει και να την τοποθετεί στην θέση που βρίσκεται σήμερα.
Η Σέντνα
Ο παγωμένος αυτός βράχος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 13 δισ. χλμ. από τον Ηλιο ενώ ο Πλούτωνας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 δισ. χλμ. από το μητρικό μας άστρο. Η Σέντνα έχει ελαφρώς μικρότερο μέγεθος από τον Πλούτωνα και το μισό μέγεθος από τη Σελήνη, η διάμετρός του εκτιμάται ότι είναι στα 3/4 αυτής του Πλούτωνα. H θερμοκρασία στη Σέντνα βρίσκεται μόνιμα χαμηλότερα από τους -240 βαθμούς Κελσίου.
Οι θεωρίες
Η Σέντνα βρίσκεται στη ζώνη Κάιπερ, μια περιοχή στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος με αμέτρητους μικρότερους και μεγαλύτερους παγωμένους βράχους. Θεωρείται η δεύτερη μεγάλη ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος μετά από εκείνη που βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Αρη. Πρόκειται για σώματα που οι ειδικοί πιστεύουν ότι αποτελούν απομεινάρια από την διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος. Στη ζώνη Κάιπερ υπάρχουν ορισμένα σώματα όπως η Σέντνα η τροχιακή κίνηση των οποίων δεν εξηγείται με τα συμβατικά πλανητικά μοντέλα. Ετσι οι ειδικοί άρχισαν να ρίχνουν στο τραπέζι διάφορες ιδέες. Μια από αυτές ήταν ότι αυτά τα σώματα βρίσκονταν στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος αλλά το καθένα εξ αυτών μπλέχτηκε στις βαρυτικές δυνάμεις ενός πλανήτη που το… εξόρισε στη ζώνη Κάιπερ. Μπορεί για κάποια από αυτά τα σώματα η θεωρία αυτή να ταιριάζει όχι όμως και στην περίπτωση της Σέντνα. Κάποιοι επιστήμονες έριξαν στο τραπέζι μια πιο προωθημένη θεωρία σύμφωνα με την οποία η Σέλντα που βρισκόταν κάπου στο ηλιακό μας σύστημα μπλέχτηκε στις πανίσχυρες βαρυτικές δυνάμεις ενός άστρου που πέρασε κοντά από τη διαστημική μας γειτονιά πριν από περίπου τέσσερα δισ. έτη με αποτέλεσμα να καταλήξει στη ζώνη Κάιπερ έχοντας αυτή την παράξενη τροχιά.
Η αρπαγή
Τώρα ομάδα ερευνητών στο Αστεροσκοπείο Leiden στην Ολλανδία προχωρά σε μια ακόμη πιο προωθημένη άποψη υποστηρίζοντας ότι η Σέντα δεν ανήκε στο δικό μας σύστημα αλλά ήταν ένα από τα κοσμικά σώματα που συνόδευαν εκείνο το άστρο που πέρασε από κοντά μας. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξαν οι ερευνητές το άστρο κατά το πέρασμα του ήρθε σε ένα βαρυτικό μπραντεφέρ με τον Ηλιο. Το περαστικό άστρο τράβηξε κοντά του πολλά σώματα από τη ζώνη Κάιπερ αλλά το ίδιο έκανε και ο Ηλιος αντικαθιστώντας τις απώλειες από τη ζώνη Κάιπερ με σώματα που εκείνος άρπαξε από το περαστικό άστρο. Ένα από τα σώματα που άρπαξε ο Ηλιος ήταν και η Σέντνα σύμφωνα με τους ερευνητές που δημοσιεύουν τη θεωρία τους στο στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων «arXiv.org».